كانت تقول دائما هذه الكلمات واسمع لها باهتمام فظلت تحكى قائله كنت جالسه وحيده مكدره فى الظلام الى ان هبطت على كتفى يد احسست بعد لمستها بالامان ,بانها ستأخذنى بعيدا الى بر لا يوجد فيه سوانا نعيش فى اطمئنان .
احسست بفرح بحب بخوف ياترى هل ستظل ام تمشى وتتركنى للالام .
هذا الملاك فى هيئه انسان جلسنا سويا لم يكف فمى عن الابتسام .
ولكنه خائف مرتبك ترك يدى تركنى حقا للالام افكر فى غدر الايام فى الظلام .
سأظل واظل واظل انتظر عودتك كما انت يا ترى ام ستغيرك الايام .
انتظر عودتك كما انت تملأ حياتى بالاحلام .
انتظر عودتك وفى حال تغيرت, تركتنى, وعشت بعيدا فى سعاده وجدتها , لن احزن ففرحى لسعادتك اكبر من حزنى على نفسى .
ارحل ولكن دعنى ارى عينيك, كى انسى الالام , احفر نظرتك فى ذاكرتى لافتش عنها فى وقت مرار الزمان ,
لن يكون لى سواها فى دنيا مليئه بالغمام .
وانتهى هنا حديثها وسكتت عن الكلام.
هناك 7 تعليقات:
هى مين اللى بتقول
بس كلام رائع وموثر
تسلم ايديكى
هى الكلمات جميله فعلا بس انا كنت عايز اعرف اذا كانت دى قصه حقيقيه ولا دا شعر او قصيده من تأليفك
hhhghh
السلام عليكم ورحمه الله
انا اسفه علشان الحروف الملخبطه اللى اتبعتت دى غلطه مطبعيه
رومانسية جميلة بمعناها الحقيقى
كلام جميل كله احساس
استمرى واسف على تأخرى فى المرور
يعطيك العافية
وكل عام وأنتي بخير
إرسال تعليق